قربان بهترین انسان و دوست عزیزم آقای حسنعلی خان می روم.

دستخط حضرتعالی رابا یک دنیا شوق و ذوق زیارت کردم و باز اغلب اوقاتی را که با هم بودیم به خاطرم آمد و از صمیم قلب نفرین کردم به اشخاصی که باعث تفرقه و جدایی بین ما شدند.

 و نمیدانم نظر به چه مقصودی اسباب به هم زدن آن اساس محکم و تفرقه ما را فراهم آوردند . وگاهی خیال می کنم شاید تحریکات خارجی در کار بوده است.

 و بازمی گویم فقط عمق نادانی و حسادت ، اسباب این کار شد. باری، کسالت مزاج و ضعف  باصره مانع ازااین اند که بیشتر ازاین امتداد دهیم.

همین قدر عرض می کنم وسایل حرکت و مسافرت خیلی سهل و آسان شده است. و اگر حضرتعالی مرحمت فرموده مسافرتی به این سمت بفرمالیید، تا مدتی خواهیم توانست بدون اغیار و به طور دلخواه با هم باشیم و تلافی مافات را بکنیم. دیگر بسته به همت و مرحمت حضرت مستطاب اجل عالی است.

 در خاتمه عرض می کنم که هیچ کس را به قدر حضرت آقای حسنعلی خان وزیری دوست نداشته و نخواهم داشت.

ارادتمند

 امضای کمال الملک غفاری که غیر قابل تقلید است.